Francis Picabia. Notre tête est ronde pour permettre à la pensée de changer de direction

Francis Picabia.Notre tête est ronde pour permettre à la pensée de changer de direction verschijnt naar aanleiding van de eerste grootschalige retrospectieve van Picabia’s werk in de Verenigde Staten sinds 1970. Deze publicatie biedt een omvattend overzicht van de bijzonder vernieuwende en invloedrijke carrière van de kunstenaar. Met zijn extreme eclecticisme en tal van tegenstrijdigheden is Picabia een van de meest ongrijpbare persoonlijkheden van de avant-gardekunst van de vorige eeuw. Hij staat vooral bekend als dadaïst en zijn permanente stilistische verschuivingen van impressionisme naar radicale abstractie, van mechanische voorstellingen naar pseudoclassicisme en van fotografisch realisme tot art informel werden tot nog toe nauwelijks grondig onderzocht. Ook zijn activiteiten als dichter, cineast en performer zijn onderbelicht gebleven. Met al deze aspecten is hij nog altijd relevant voor hedendaagse kunstenaars, terwijl zijn carrière in haar geheel vraagtekens zet bij vertrouwde verhalen over het modernisme.

In dit boek worden meer dan 100 schilderijen gepresenteerd, aangevuld met werk op papier, publicaties en film. Met een 500-tal illustraties en in 14 essays biedt het een compleet overzicht van Picabia’s oeuvre. De auteurs – eminente professoren als George Baker, Briony Fer en David Joselit, en gerenommeerde wetenschappers als Carole Boulbès en Arnauld Pierre – behandelen een brede waaier aan thema’s zoals het fysieke karakter van Picabia’s abstracties, de onverwachte wending naar mechanische schilderijen, zijn experimenten met materialen en gevonden beeldmateriaal, de problemen van zijn stijlwijzigingen en zijn hedendaagse erfenis. Een rijkelijk geïllustreerde chronologie biedt een overzicht van Picabia’s breed vertakte visuele productie – van polemieken in de pers tot het organiseren van feestjes.

Francis Picabia werd in 1879 in Parijs geboren als enig kind van een in Cuba geboren Spaanse vader en een Franse moeder. Zijn eerste successen oogstte hij met impressionistische schilderijen. Hij werd daarna een van de hoofdfiguren van de dada-beweging in New York en Parijs. In 1925 verhuisde Picabia naar het zuiden van Frankrijk waar hij gedurende de hele Tweede Wereldoorlog woonde en werkte. Daarna keerde hij naar Parijs terug, waar hij in 1953 overleed. 

Onder redactie van Cathérine Hug & Anne Umland Met bijdragen van George Baker, Carole Boulbès, Masha Chlenova, Michèle C. Cone, Briony Fer, Gordon Hughes, David Joselit, Jean-Jacques Lebel, Bernard Marcadé, Arnauld Pierre, Juri Steiner, Adrian Sudhalter & Aurélie Verdier