De Giotto à Caravage

Roberto Longhi (Alba, 1890 – Florence, 1970) lag aan de basis van de herontdekking van Caravaggio (1571 – 1610) en was een van de meest vooraanstaande figuren uit de 20e-eeuwse Italiaanse kunstgeschiedenis.

Als kunstkenner en historicus bestudeerde Longhi de grote primitieven, waaronder Giotto (ca. 1266/67 – 1337), Masolino (1383 – ca. 1440), Masaccio (1401 – ca. 1428) en Piero della Francesca (ca. 1415 – 1492), evenals Caravaggio. Met zijn open geest bewonderde hij ook eigentijdse kunstenaars als Morandi (1890 – 1964). Via zijn studies verschafte hij een nieuwe interpretatie van de grote momenten uit de Italiaanse schilderkunst.

Op basis van een selectie van meesterwerken brent deze overzichtscatalogus hulde aan Longhi’s liefde voor de Italiaanse kunst. Het boek belicht twee krachtlijnen uit zijn studies: de Italiaanse primitieven, en Caravaggio en de caravaggisten.
Het eerste deel van de publicatie, is gewijd aan de werken van Caravaggio, waaronder het bekende Een jongen gebeten door een hagedis van de Stichting Roberto Longhi. Caravaggio, de centrale figuur in het onderzoek van Roberto Longhi, bracht een ware omwenteling teweeg in de 17e-eeuwse Italiaanse schilderkunst met zijn krachtige en naturalistische schilderijen gekenmerkt door uitgesproken clair-obscureffecten.
Trouw aan Roberto Longhi’s benadering stelt de catalogus de werken van Caravaggio en zijn navolgers voor en volgt hij de invloed die de thema’s en de stijl van deze kunstenaar op zijn tijdgenoten uitoefenden, eerst in Italië, later in heel Europa.
Daarnaast illustreren enkele meesterwerken uit de Italiaanse primitieve kunst de bijdrage die Roberto Longhi leverde tot onze kennis van de meesters die de voorhoede van de renaissance vormden, met vier belangrijke schilderijen van Giotto, Masolino, Masaccio en Piero della Francesca, kunstenaars die zelden in Frankrijk te zien zijn.

Doorheen een indrukwekkend en rijk gevuld parcours ontdekt de lezer enkele van de sleutelmomenten uit de Italiaanse kunst, dankzij de nieuwe inzichten die Roberto Longhi ons heeft verschaft, als erudiet en bezield kunsthistoricus die de perfecte belichaming vormde van Erwin Panofsky’s “connoisseur”.