Jean-Paul Philippe. Archéologies intérieures

Jean-Paul Philippe werd in Frankrijk geboren in 1944. Hij begon al heel vroeg te schilderen en op zestienjarige leeftijd volgde hij lessen aan de Ecole des Beaux-Arts in Parijs, zonder zich evenwel ooit aan het atelier van een meester te willen verbinden. Een eerste reis naar Italië in 1960 maakte op hem zon diepe indruk dat hij besloot het volgende jaar in Firenze door te brengen. Hij werkte er in het Tekeningen- en Prentenkabinet van het Uffizimuseum. Daarna begon hij te reizen, en intussen beoefende hij, om den brode of uit nieuwgierigheid, verschillende kunstdisciplines.

Rond 1973 koos hij definitief voor de beeldhouwkunst. Sindsdien heeft hij een oeuvre tot stand gebracht dat tot geen enkele groep, school of systeem wil behoren: in de innerlijke werelden die hij verkent hebben slechts ontmoetingen en omzwervingen hun sporen nagelaten. Zijn sculpturen hebben de monumentaliteit die voor hun opstelling op openbare plaatsen noodzakelijk is; de dialoog tussen beeld en omgeving vormt trouwens een van de bestaansredenen van dit oeuvre.

Tussen de intimiteit van het atelier en de openbaarheid van zijn uiteindelijke bestemming wordt het kunstwerk geboren; uit tekeningen ontstaan sculpturen die hun voltooiing vinden in een stedelijke omgeving of in verbondenheid met de natuur. Verscheidene tentoonstellingen, met name in de Galerie Jeanne-Bucher in Parijs en in musea in Frankrijk en daarbuiten, hebben al het relaas gebracht van dit creatieve proces: een zoektocht naar de verstandhouding van blik en lichaam, tussen vergetelheid en herinnering, tussen stenen en papier, tussen aanwezigheid en gemis.

Link naar Santa Maria della Scala Complesso museale