Alberto Giacometti

De tentoonstellingscatalogus Alberto Giacometti entre classicisme et avant-garde verschaft een nieuwe kijk op het oeuvre van Giacometti, in dialoog met de grote moderne beeldhouwers van zijn tijd. Meer dan vijftig beeldhouwwerken van de kunstenaar, de meeste afkomstig uit de collectie van de Fondation Giacometti, zullen tegenover een dertigtal werken van andere kunstenaars worden geplaatst: Rodin, Bourdelle, Maillol, Despiau, maar ook Brancusi, Laurens, Lipchitz, Zadkine, Csaky, of nog Germaine Richier.

Doorheen een chronologisch en thematisch parcours belicht de catalogus de invloed die elk van deze kunstenaars op de ontwikkelingsstadia van Giacometti’s stijl uitoefende. Zo werpt de tentoonstelling een nieuw licht op de miskende vooroorlogse periode: de jeugdwerken van de jonge Giacometti, nog doordrongen van de klassieke traditie (Despiau, Maillol), gevolgd door een tweede, uitgebreidere afdeling gewijd aan de ontmoeting met de Parijse avant-gardes na 1925 (Zadkine, Lipchitz, Csaky). Zijn surrealistische periode, tot 1935, wordt geïllustreerd aan de hand van diverse boeiende vergelijkingen (Brancusi, Laurens). Giacometti’s definitieve terugkeer naar het figuratieve na 1935 maakt het mogelijk de vormingsperiode van zijn rijpere stijl op een thematische manier te benaderen, via talrijke vergelijkingen met Bourdelle en Maillol: het motief van de kop, de kwestie van de sokkel, de blijvende antiquiserende invloed. Tot slot worden de grote naoorlogse thema’s (groepen figuren, staande vrouw en lopende man) geëvoceerd vanaf hun oorsprong in het surrealisme, met La femme qui marche, tot aan de iconische werken van de jaren 1950-60, zoals de Femmes de Venise en L’homme qui marche, of La clairière. De formele bronnen van deze latere thema’s worden op een nieuwe manier benaderd via een vergelijking met verscheidene toonaangevende kunstenaars uit de eerste helft van de 20e eeuw ­– Rodin, Maillol en Zadkine – terwijl de manier waarop Giacometti en zijn tijdgenoten elkaar beïnvloedden, via de persoonlijkheid van Germaine Richier wordt onderzocht. Om het publiek te begeleiden zal dit parcours worden aangevuld met een aantal grafische werken en archiefdocumenten die de dialogen tussen deze werken verhelderen. Tot slot wordt, als antwoord op het atelier van Aristide Maillol dat in het museum is heropgebouwd, ook het mythische Parijse atelier van Giacometti geëvoceerd door een geheel van litho’s van de kunstenaar en foto’s gemaakt door enkele van de grootste 20e-eeuwse fotografen.

Musée Maillol, Parijs, 14 september 2018-20 januari 2019