Elisabeth Scherffig: Vitrea

Met een bijna hallucinant hyperrealisme tekent ze wat ze ziet op de oppervlakte der dingen en zodoende onthult ze iets over hun diepere en verwarrende essentiële kwaliteiten.

Met deze reeks tekeningen kijkt ze naar de dikte van glas, de manier waarop het licht het manipuleert, het gevoel van hoe doorheen glas waargenomen dingen kunnen gemanipuleerd en vervormd worden door de substantie zelf. Ook de impact van licht op het oppervlak, waar glas de essentiële dubbelzinnigheden van perceptie begint te demonstreren. - Deyan Sudjic

Het is de vierde keer dat Scherffig in Londen exposeert. Ze staat bekend om de diepgaande manier waarop ze zich op het materiaal en de vorm van haar onderwerp concentreert, om via het elementaire proces van de getekende lijn zijn meest fundamentele en intrinsieke kwaliteiten aan het licht te brengen.

Met kleine, repetitieve monochrome lijnen in krijt op Arches papier met lichte textuur, beschrijft Scherffig geduldig het materiaal, centimeter voor centimeter; de hardheid ervan industrieel afval, verroest staal, gebroken glas door de halen van de zachte krijtstift getransformeerd in een gedempt, droomachtig beeld.

De 35 geëxposeerde werken zijn een selectie uit een omvangrijke, uitsluitend aan glas gewijde reeks. Sinds 2009 maakte Scherffig meer dan vijftig tekeningen van gevonden stukken industrieel glas, waarin ze een verbazende diepte en variëteit vastlegt van abstracte esthetische eigenschappen die verborgen zitten in de textuur van een stuk afval. Ze laat zien hoe glas wordt gedefinieerd door licht dat er doorheen schijnt, dat het breekt en reflecteert in oneindig complexe patronen, en tegelijk door de individuele imperfecties en lagen van elk fragment. De microscopische intensiteit van haar analyse resulteert in beelden die doen denken aan licht dat op water schijnt, aan bont, huid en kosmische wervelingen, maar die aan een eenduidige lezing ontglippen het oog volgt het licht, maar het subject is ongrijpbaar en mysterieus. Zelfs het prozaïsche ritme van draadgaas in versterkt glas, wordt etherisch en ondoorgrondelijk in de sepia diepten.

Elisabeth Scherffig werd in 1949 in Düsseldorf geboren, en woonde en werkte sinds 1970 in Milaan. Ze stelde in heel Europa tentoon en haar werk bevindt zich in privécollecties in de VS, het Verenigd Koninkrijk en Europa.