Conceptual Art and other Essays by Art & Language

Art & Language is een kunstenaarscollectief dat in 1965 werd opgericht door een groep voornamelijk Britse en Amerikaanse kunstenaars. De naam Art & Language is afgeleid van het tijdschrift Art-Language (voor het eerst gepubliceerd in Coventry in mei 1965) dat voortkwam uit het werk van Terry Atkinson en Michael Baldwin (vanaf 1965) in associatie met Harold Hurrell en David Bainbridge. Zij waren de oorspronkelijke redacteurs van het tijdschrift. Daarna werd Art & Language gebruikt als naam voor de gezamenlijke artistieke activiteit van deze vier, om de gespreksmatige aard ervan te weerspiegelen – een activiteit die tegen het einde van 1969 reeds bijdragen uit New York omvatte van Joseph Kosuth, Ian Burn en Mel Ramsden. Art & Language richtte zich niet alleen op het scheppen van kunst maar ook op het ontwikkelen van een eigen kunsttheorie. Het collectief was in de jaren 70 en 80 van cruciaal belang voor het begrijpen en theoretisch onderbouwen van conceptuele kunst. Vanaf 1976 werd het werk voortgezet door Michael Baldwin en Mel Ramsden, en sinds het overlijden van Mel Ramsden in juli 2024, door Michael Baldwin alleen.

Een eenvoudige opsomming van werken die als representatief kunnen gelden voor de geschiedenis van Art & Language: dit is wellicht de beste manier om een collectieve onderneming te belichten die opereert onder de legendarische vlag van een theoretisch georiënteerde kunstenaarsgemeenschap – meesters in eindspel-discussies, circulaire stijlen en zelfdestructieve esthetiek. Tussen 1965 en 2023 speelden zich veel verschillende episodes af. Daarover gaat dit boek. Het voelt alsof het modernisme op de sofa van de psychotherapeut wordt gelegd. De lezer staat voor de keuze: zich vasthouden aan de iconen van de conceptuele kunst, of zich laten meevoeren en pagina na pagina bladeren door een reeks indringende essays waarin schilderijen, teksten, liederen, ongeclassificeerde objecten en gedeclassificeerde stukken zijn samengebracht. Of, nog een stap verder, getuige zijn van de onverwachte derivaten van wat ooit beschouwd werd als de magistrale conclusie van de moderne kunstgeschiedenis. In het neoliberale jargon zou je kunnen zeggen dat Art & Language lof verdient voor initiatieven die de vloeibaarheid waarborgen van een kunstwereld die de noodlottige neiging vertoont om elke prestatie te verstikken. Ze verkeren in permanente crisis. Er is geen alternatief. Wees erop voorbereid te zien hoe generatieve en degeneratieve logica zich vermengen in een dialectische dans. Dit is veelomvattend, buitengewoon, avontuurlijk – geen fictie of AI – en zo echt als kunst tegenwoordig maar zijn kan. - Carles Guerra 

Woord vooraf door Catherine Millet. Teksten door Art & Language