Splendeur, Ruine, Vestiges
Onder redactie van Ludovic Nys
"La Sculpture gothique à Tournai" is toegevoegd aan je winkelmand.
Winkelmand bekijkenDe stad Doornik, gelegen tussen de Seine en de Rijn, maakte ooit deel uit van de voormalige Nederlanden onder het gezag van de Franse kroon en was de bisschoppelijke zetel van het graafschap Vlaanderen. Ze genoot haar grootste prestige van de 12e tot de 15e eeuw. Een van haar troeven was de zwartblauwe steen die haar bodem rijk was. Die werd niet alleen gebruikt om de stad te verfraaien met een indrukwekkend aantal gebouwen – met als belangrijkste de Onze-Lieve-Vrouwkathedraal – maar ook voor een uitzonderlijke productie van gegraveerde grafzerken, gisanten in reliëf en votiefzuilen die de faam van de Doornikse ateliers nog vergrootten. Deze werken, die soms tot ver buiten onze grenzen werden geëxporteerd, versierden ook de vloeren en muren van de bidplaatsen van de stad. Als spiegel van de stadselites vatten ze decennia van stedelijke geschiedenis samen. Deze bijzonder gevarieerde stenen versieringen en de al even talrijke devotieafbeeldingen werden aangevuld met beeldhouwwerken die het kerkmeubilair versierden – oksalen, retabels, enz.
De grillen van de geschiedenis leidden echter tot de bijna volledige vernieling van dit middeleeuwse kunstgoed. De beeldenstorm van 1566 liet van deze werken slechts enkele gehavende overblijfselen over, die op hun beurt verdwenen toen de gebedshuizen in de 17e en 18e eeuw werden heringericht. Van dit rijke erfgoed zijn dus slechts enkele zeldzame, hoofdzakelijk fragmentarische, getuigen bewaard die tijdens opgravingen of werken zijn ontdekt. Het is dus des te spijtiger dat deze collectie al niet meer te zien is sinds de sluiting van de middeleeuwse afdeling van het museum van Doornik, een kwarteeuw geleden, en sinds de recentere sluiting van het gotische koor van de kathedraal voor restauratie.
Dit boek wil dan ook een bijdrage leveren tot de herontdekking van dit stenen corpus, dat het verre geheugen van de stad Doornik in zich draagt, en dit patrimonium eindelijk de aandacht geven die het verdient.