Victor Horta (1861-1947)

Victor Horta is een naam die klinkt als een klok. Hij is niet alleen bekend bij kunsthistorici en architecten, maar ook bij het grote publiek al was het maar omdat zijn portret ooit een bankbiljet sierde. De befaamde Belgische architect drukte zijn stempel op de architectuur van de twintigste eeuw. Het huis dat hij in Brussel voor Emile Tassel bouwde, wordt vaak beschouwd als de eerste woning in art nouveau stijl. Hiermee wees hij de weg naar een eigentijdse architectuur die onder meer gekenmerkt werd door een onstuitbare vernieuwingsdrang. In dit rijk geïllustreerde boek schetst Michèle Goslar een uniek beeld van Victor Horta op basis van zijn ontwerpen en van gegevens over zijn privéleven en werpt zo een nieuw licht op het karakter van de architect waarover tot nog toe weinig bekend was. Hoewel dit boek in de eerste plaats een biografie is, komen ook nieuwe bevindingen op kunsthistorisch en architecturaal vlak aan bod. Het leven en het werk van de geniale architect die Victor Horta was, wordt hier op een chronologische manier benaderd. De tekst wordt verrijkt met zeshonderd illustraties die de lezer een uitzonderlijk beeld geven van het leven en het werk van de architect. Deze biografie geeft niet alleen voor het eerst een volledig overzicht van de ontwerpen van Horta, ze schetst ook een totaalbeeld van het leven van de architect, dat tot nog toe alleen fragmentarisch bekend was. Dit voegt een reële meerwaarde toe, omdat het meer inzicht verschaft in de totaliteit van het oeuvre. Mijn ster was getaand, maar niet mijn architectuur, denk ik, stelde Horta in 1939, toen hij zijn Memoires schreef, met gemengde gevoelens vast. Zijn architectuur is inderdaad niet gereduceerd tot een voetnoot in de geschiedenis, integendeel. Sinds 2000 worden vier van de door hem ontworpen woningen Tassel, Solvay, Van Eetvelde en zijn eigen woning door de Unesco erkend als werelderfgoed. Dit eerbetoon op zich volstaat al om de ster van Horta te doen schijnen. Deze biografie zal haar nog meer glans geven.

Michèle Goslar, professor literatuur, gaf in 1989 haar baan op om een biografie te schrijven van Marguerite Yourcenar (Ed. Racine, 1997). Ze richtte in Brussel het Centre Yourcenar (Cidmy) op dat ze sinds 1989 leidt. Ze publiceerde verschillende teksten over dit eerste vrouwelijke lid van de Académie Française (onder meer ‘Le bris des routines’, Quinzaine Littéraire, 2009). Aangemoedigd door de pers, begon ze in 1999 heel alleen aan een bio-bibliografie van Victor Horta (nog een kunstenaar die haar fascineert). Grondig en langdurig onderzoek resulteerde in 2011 in een boek dat vandaag bij het Mercatorfonds verschijnt.

Bekijk hier enkele pagina's uit het boek.

"Verbijsterende verhalen, minitieus opgetekend en van striemende commentaar voorzien door Michèle Goslar" - Knack / Jan Braet